Wie zich vanuit de antroposofie bezighoudt met de zorg voor kleine kinderen weet dat het zgn ‘etherlichaam’ een grote rol speelt in de ontwikkeling van het kind tot ca zeven jaar. Bron:interview met Cornelis Boogerd in Stroom 3 ‘2013, bewerking Barbara Gerlach
Een scheiding is pijnlijk en verdrietig, maar het hoeft niet het einde te zijn van een relatie. Want ook als je geen gezin meer vormt, kun je een stam blijven. En ja, het is hard werken voor ouders. Maar zo waardevol als het lukt, betoogt Michèle Hartog.
De tijd hebben of nemen is een zeldzaamheid in ‘deze tijd’. Ongeduld kenmerkt onze samenleving. We willen dat alles snel, hier en meteen gebeurt. De dagelijkse routine heeft ons in zijn klauwen met volle agenda’s, dringende mails en binnenstromende appjes waar iedereen direct een antwoord op verwach
‘Mijn kind verveelt zich en wil graag dat ik meespeel.‘
Zeker, alle technische snufjes in huis maken ons leven steeds makkelijker! Waar we alleen niet altijd bij stilstaan, is dat al dit gemak ons en onze kinderen kansen ontneemt op verdieping.
Ken je dat? Je wil iets van je kind en voor je het weet beland je in een ellenlange discussie die, voordat je het door hebt, ontaardt in een mega driftbui. Terwijl je alleen maar wilde dat het speelgoedautootje opgeruimd werd. Bron: https://kiind.nl/waarom-niet-in-discussie-peuter/
Alle levende wezens ‘hebben een etherlichaam’, zeggen de antroposofen. Wat wordt daar dan mee bedoeld? Er zijn twee manieren om uit eigen beleving een eerste inhoud aan dit stukje jargon te kunnen geven: in de waarneming van het leven buiten je, en in de waarneming van je eigen levenskracht.
Jouw eigen opvoedstijl wordt voor een groot deel beïnvloed door je eigen opvoeding. Er komt dus veel meer bij kijken in de manier hoe je je eigen kinderen groot brengt. Wil je graag weten welke type ouder je bent?
Je bent woedend. Woest, laaiend. Zie dan maar eens een verstandige, kalme ouder te blijven. Hoe zorg je dat je in verbinding met jezelf en je kind blijft?
