Grenzen van je kind

Iedereen heeft het altijd over het stellen van grenzen in de opvoeding. Hiermee worden in de regel de grenzen van de ouders bedoeld. Maar hoe vaak ga je -zonder dat je erbij stil staat- niet over de grenzen van je kind heen? Een veel gehoorde zin is: "Nog één hapje en dan krijg je een toetje", of "ik ben hier de baas en bepaal wat er gebeurt!". Natuurlijk zijn er genoeg dingen op te noemen die kinderen niet zelf kunnen bepalen. Omdat ze gevaarlijk zijn, omdat ze er te jong voor zijn of omdat het anderen kan schaden. Grenzen maken deel uit van het leven en elk kind komt ze dan ook vroeg of laat tegen. Er zijn echter grenzen die kinderen heel goed zelf kunnen bepalen en waarvan het zelfs heel leerzaam is als ze deze zelf mogen bepalen. Kinderen weten heel goed wat ze wel en niet prettig vinden, of ze genoeg gegeten hebben en of ze iets alleen kunnen. 

We hebben het allemaal wel eens meegemaakt

Je kunt je vast nog wel een situatie herinneren van vroeger waarin iemand over jouw grenzen heen ging. Als klein meisje wilde ik graag iedereen tevreden houden en dus gaf ik soms onvoldoende mijn grenzen aan. Het toppunt vind ik nog altijd de volgende situatie: Er werd een gastles verzorgd door een toneelgroep die spelenderwijs ons kleuters duidelijk wilden maken dat er ook ‘stoute’ volwassenen zijn die niet altijd het beste voor hebben met kinderen. Uiteraard werd ik uitgekozen. Ik werd op een kist gezet en één van de acteurs kwam bij me staan. Van tevoren was er al uitgelegd dat je altijd weg mocht lopen wanneer een vreemde je aansprak. De acteur speelde een ‘vreemde meneer’ en stelde mij allerlei vragen: “waar woon je?”, “is je moeder thuis” en “ben je hier alleen?” Braaf als ik was beantwoordde ik al zijn vragen.

 meer lezen ? http://kiind.nl/articles/154/Grenzenvanjekind.html